Zestaw zdjęć grupy ‘Moje Miasto Kraków‘ został usunięty.
Nie uważam jakobym naruszył czyjeś prawa autorskie, ale skoro Pan sobie nie życzy obecności zdjęć na tej stronie to niezwłocznie usuwam.
Mam delikatną sugestię aby uważnie przyjrzał się Pan co zostało umieszczone na wzmiankowanej stronie ‘Moje Miasto Kraków‘ w serwisie Flickr pod adresem:
Po prawej stronie u góry jest umieszczony przycisk w kształcie zakrzywionej strzałki. Proszę kliknąć i obserwować co dzieje się dalej. Zostało tam firmowo zainstalowane narzędzie do pobierania i przenoszenia wybranych fotografii do czterech zewnętrznych serwisów internetowych. W dobrej wierze mam pełne prawo przyjmować, iż autorzy fotografii umieszczając swoje prace w owej grupie wyrazili zgodę na takie przemieszczanie. Grupa liczy 68. członków podpisywanie każdego zdjęcia z osobna w reblogowanym zestawie może zakrawać na zbytnie skrupulanctwo. Ponieważ staram się zwracać baczną uwagę na autorskie opisy przy następnych tego typu operacjach, o ile takie nastąpią, postaram się lepiej dopracować szczegóły.
W szerszym kontekście warto zauważyć, że umieszczanie zdjęć w serwisie Flickr jest nieodłącznie związane z całościową polityką i strategią firmy nakierowaną na jak najszersze rozpowszechnianie wszelkimi dostępnymi technicznymi narzędziami internetowymi. Ciągle spotykam użytkowników, którzy pomimo podpisania regulaminu są zaskoczeni gdy zobaczą w sieci kopie całego serwisu Flickr a jest tego typu przedsięwzięć bardzo wiele. Bez obawy błędu można przyjąć, że Pana zdjęcia też tam są kopiowane. Aby uniknąć takich zdarzeń typu Uuuups warto dokładnie przejrzeć ustawienia swojego konta na Flickr. Rygorystyczne przestrzeganie praw autorskich połączone z zakazem kopiowania jest tam możliwe ale wymaga wielkiej staranności i dużego nakładu pracy. W sumie, w moim odczuciu, gdy ktoś ma rozwinięte potrzeby silnego pilnowania swoich prac to lepiej poszukać innych serwisów gdzie na wejściu firmowymi narzędziami możliwości kopiowania są blokowane. Tego typu usługi są dostępne w wielkim wyborze w internecie.
My Love For This City Is Unconditional #love #city #likehome #cracow #mainsquare #church #alley #colorful #amazing #wonderful #architecture #oldtown #krakow #stare #miasto #kamieniczki
Od
ponad ośmiu wieków w zakolu Wisły nieopodal Nowego Brzeska, wznosi się
opactwo Norbertanów. Zakonników sprowadzili z czeskiej miejscowości
Strahov, za zgodą księcia Bolesława Kędzierzawego, dwaj rycerze:
Szczeżysław i Wrocisław. Norbertanie przybyli do Hebdowa w 1149 r. i
założyli tutaj klasztor. Początkowo był to zapewne drewniany kościółek,
lecz w XIII w. została wzniesiona murowana świątynia. Opactwo uzyskało w
ciągu kilku stuleci liczne beneficja w postaci okolicznych wsi, a także
grunty, na których obecnie leży Nowe Brzesko. Jego lokacji dokonał
hebdowski opat w 1279 r.
Rozbudowę niewielkiego, XIII-wiecznego
kościoła i klasztoru rozpoczął w 2. poł. XVII w. opat Melchior
Olszewski. Do prezbiterium od wschodu dobudowano kaplicę oratoryjną,
korpus kościoła przebudowano na trójnawowy, zakończony dwiema wieżami
oraz wzniesiono murowane budynki klasztoru. Prace we wnętrzu kościoła
trwały jeszcze w XVIII w., kiedy to powstała późnobarokowa dekoracja
malarska oratorium i ołtarz główny. W 1819 r. opactwo uległo kasacie. Po
1832 r. kościołem opiekowali się księża diecezjalni, a od 1949 r.
pozostaje on we władaniu księży pijarów.
Najstarszą częścią
kościoła pw. Wniebowzięcia Najświętszej Panny Marii jest prostokątne
prezbiterium pochodzące z 2. poł. XIII w. Zamykająca je od wschodu
kaplica oratoryjna jest zbudowana na planie kwadratu z trzema apsydami i
nakryta kopułą z latarnią. Wnętrze kopuły pokrywa bogata dekoracja
stiukowa oraz malarska autorstwa Andrzeja Radwańskiego, przedstawiająca
osiem błogosławieństw, cztery kontynenty i muzykujące anioły.
Polichromię tę przemalował w 1881 r. Franciszek Radwan, lecz odsłonięto
ją w trakcie prac konserwatorskich w latach 1989-2000.
Barokowy
ołtarz główny zdobiony jest lustrami oraz ciekawą techniką marmoryzacji
malowanych na srebrze. W niszy nad ołtarzem znajduje się drewniana
figura Matki Bożej z Dzieciątkiem, pochodząca z ok. 1400 r., zasuwana
barokowym obrazem Przemienienia Pańskiego. Czczony od wieków i słynący
łaskami wizerunek jest skarbem hebdowskiej świątyni. Przy arkadzie
otwierającej się na ołtarz główny stoją złocone rzeźby św. Norberta –
założyciela zakonu, i św. Augustyna, na którego regule opiera się życie
norbertanów.
Pod kościołem znajduje się dawne oratorium zmarłych,
używane w czasie ceremonii pogrzebowych i łącząca się z nim korytarzem
krypta grobowa zakonników.
—
Former Norbertine Abbey
in Hebdów
St
Norbert’s (Premonstratensian) Abbey has stood at the bend in the Wisła
river near Nowe Brzesko for over eight centuries. The monks were brought
here in 1149 from the Bohemian Strahov by knights Szczeżysław and
Wrocisław with the consent of Boleslaus (Bolesław) the Curly. The monks
established their monastery here. Initially it was probably a small,
wooden church, yet in the 13th century it was replaced by a solid one.
In the course of a few centuries, the Abbey was endowed with surrounding
villages and land, the present area of Nowe Brzesko. The town itself
was chartered by the Abbot of Hebdów in 1279.
Remodelling of the
modest 13th-century church and abbey was started in the latter half of
the 17th century by Abbot Melchior Olszewski. An oratory chapel was
built as an extension of the chancel in the east, the main corpus of the
church was divided into the nave and two aisles, and two towers were
added. The interior received a grand, late-Baroque appearance. In 1819
the Norbertine abbey was liquidated. Since 1832, the church was in the
hands of the parish priests, and since 1949 the church serves the parish
under the administration of the Piarists.
The oldest part of the
church – devoted to the Assumption of Virgin Mary – is the rectangular
chancel from the latter half of the 13th century. The oratory chapel
enclosing it in the east is square-shaped, with three apses and covered
with a dome incorporating a lantern. The dome’s interior is covered with
a rich stucco and paint decoration created by Andrzej Radwański,
depicting the eight benedictions, four continents, and music-playing
angels. Although the original mural was painted over in 1881 by
Franciszek Radwan, it was uncovered during the restoration works of
1989-2000.
The Baroque main altar is decorated with mirrors and
an interesting technique of ‘marbled’ stucco painted on silver. In the
niche above the altar there is a Madonna with Child statue (ca 1400),
behind the Baroque sliding-door painting of Transubstantiation of
Christ. The figure revered for centuries and famed for the miracles
professed is a true treasure of the church in Hebdów. Gilded statues of
St Norbert and St Augustine, author of the rule followed by
Premonstratensians, are standing by the arcade. The oratory of the
departed is situated under the church and used for the funerary
ceremonies. It is connected by a corridor to the vault where the monks
are buried.
Zwierzyniec to jeden z najstarszych ośrodków osadniczych na terenie obecnego Krakowa, z którym był od średniowiecza ściśle związany pomimo niezależności do XX w.
Odnalezione ślady pierwszej stałej osady pochodzą z czasów paleolitu, a w okresie wczesnochrześcijańskim (IX-X w.) Zwierzyniec stanowił silny ośrodek osadniczy państwa Wiślan. Od przełomu XI i XII w. wznoszono kościół Najświętszego Salwatora, jeden z najstarszych na terenie Krakowa. Ukończony w 2 poł. XII w. jako kamienna bazylika z prosto zamkniętym prezbiterium. Poświęcony ok. 1148 r., a już pomiędzy 1166 a 1185 r. został wcielony z parafią do klasztoru norbertańskiego i od tego czasu należy do parafii przy kościele śś. Augustyna i Jana Chrzciciela Panien Norbertanek na Zwierzyńcu. Romańska świątynia kilkakrotnie niszczona. Dopiero w XVII w. została przebudowana i częściowo zbarokizowana: od zachodu dobudowano wieżę, romańskie mury wzmocniono szkarpami, a przykościelny cmentarz otoczono murem. Po zniszczeniach przez Szwedów kościół odnowiono, a w XVIII w. przebudowano dobudowując zakrystię na miejscu kostnicy. Od I poł. XX w. kościół był wielokrotnie badany przez archeologów, którzy odkryli jego romańskie fragmenty wprowadzając liczne rekonstrukcje. Odkryto wczesnorenesansowe freski z XVI w. Zachowała się ambona i chór muzyczny z XVII w. i słynny obraz Ukrzyżowanie (mal. K. Kurcz 1605 r.) oraz organy z XVIII w. Wokół kościoła pozostałości dawnego cmentarza użytkowanego do 1886 r.
W 2 poł. XIX w. powstał nowy cmentarz zwany Salwatorskim będący własnością parafii, gdzie w 1888 r. wybudowano kaplicę cmentarną św. Józefa (wg proj. S. Jaworzyńskiego), poświęconą przez kardynała A. Dunajewskiego, pod którą znajdują się katakumby Norbertanek. Na cmentarzu pochowano wiele wybitnych osób m. in. K. Rostworowskiego, J. Osterwę, E. Romera, K. Wykę, M. Kotlarczyka, W. Chomicza.
W pobliżu kościoła salwatorskiego znajduje się drewniany kościół św. Małgorzaty z XVII w. zwany gontyną, wokół którego grzebano zmarłych w czasach zaraz licznych w dawnych wiekach.
