Staw Anteckiego. Andrychów.
Akwarela przedstawia staw młyński, popadające w ruinę zabudowania i resztki drzew na otaczającej staw grobli. Spory międzyludzkie, brak woli porozumienia, nieudolność urzędnicza, doprowadziły do całkowitej dewastacji jednego z najpiękniejszych miejsc dawnego galicyjskiego miasteczka. Jeszcze kilkanaście lat temu można go było uratować, dziś to prawie niemożliwe.
Zima odchodzi, ale wróci. Bezpowrotnie za to odchodzą takie miejsca.
— Jan Zieliński
Krakow 15.03.2013 #poland #krakow #kitcam #travel #cityscape #street #trip #retro #gf #gang_family #worldconnection
#igersrussia #igers #clubsocial #instagood #photowall #gmy #all_shots
#bestoftheday #picoftheday #shotoftheday #photooftheday #travelingram
#gf_daily #architecture #cityscape #snow #architecture
‘The Altar piece of Veit Stoss | Saint Mary’s Altar, Kraków, Poland
Via incredible-pictures.com
Jadwiga Urban na Rynku Głównym w Krakowie, przed Kościołem Mariackim - lata 50. XX w. Dokument udostępniła Barbara Sokołowska-Kurek.
Każdy ma swoje miejsce bliskie sercu. Ja mam ich w Polsce wiele, bo i Wrocław, Poznań, Gdańsk, Ostrów Lednicki, Krzemionki Opatowskie czy ukochaną Biebrzę, gdzie podglądam ptaki. Jednak Kraków ma swoje szczególne miejsce w moim sercu.
W Krakowie zakochałem się w trzeciej klasie liceum, gdy z kolegami ze szkoły, trzydziestką wspaniałych ludzi korzystających z ostatnich chwil wolności przed ciężką pracą przygotowania do jednego z najważniejszych egzaminów życia, matury, pojechaliśmy na wycieczkę do Krakowa. Niewiele wtedy spaliśmy, bo szkoda nam było czasu na sen. W ciepłe majowe dni i noce wałęsaliśmy się po wszystkich uliczkach Starego Miasta czy Kazimierza. Zwiedziliśmy wszystkie kościoły, księgarnie, muzea, jakie się dało odwiedzić. Bary mleczne i słynne restauracje. Wszędzie nas było pełno, co chwilę spotykało się jakąś mniejszą lub większą grupkę kolegów. Wtedy pokochałem Kraków. I tak pozostało mi do dnia dzisiejszego.
fot. Analityk
(via Mój Kraków - Informacje w Interia360.pl - wiadomości, dziennikarstwo obywatelskie)
La Iglesia de Santa María, con sus dos torres desiguales, era un lugar importante para la defensa de la ciudad. Desde la torre más alta, llamada torre hejnalica, se daba un toque de trompeta para abrir las puertas de la ciudad y por la noche para cerrarlas. También era una señal de alarma ante la presencia del enemigo. Un día hubo un ataque relámpago de los tártaros, que con frecuencia asediaban las ciudades polacas. El vigila empezó a tocar el Hejnał mariacki para que se cerraran las puertas de la ciudad. Se consiguieron cerrarlas pero una flecha lanzada desde fuera de los muros atrevesó al trompetista la garganta sin que pudiera acabar la melodia. Como recuerdo a ese hecho la melodía se interrumpe en la mitad de la nota.
Cuenta la leyenda de Cracovia
niecałe 5 godzin snu, pobudka przed 7, kac. zły kac. -10. i pchli targ pod halą targową. aż chce się żyć :d
Spezialthemawoche Krakau (6/7)
Irgendwie auch schräg, daß eine vegetarische Bar sich ausgerechnet nach einem Fisch benennt. Der Glonojad ist vermutlich ein Harnischwels. Die sind dafür bekannt, dass sie in Aquarien an den Scheiben kleben und diese vom Grünalgenbewuchs befreien. Allerdings sind sie keine reinen Vegetarier.
Part of ‘Stanislaw Wyspianski’ statue in Krakow
Sculpture by Marian Konieczny (carved - 1982)
Photo by Matragon - March 8, 2013
